paradijsje
Door: Marleen
Blijf op de hoogte en volg Dennis
23 November 2016 | Australië, Hervey Bay
Soms is het maar goed dat je niet weet wat je te wachten staat, want anders zou je het misschien niet doen. En als je het dan meemaakt, schiet er door je hoofd, waarom wilde ik dit nou ook alweer zo graag? Dit overkwam mij tijdens de vlucht naar Lady Elliot Island. Wat een klein vliegtuigje!! Je kan niet eens rechtop staan. De piloot in zijn korte broek ziet er wel relaxed uit. Dat geeft vertrouwen. En we kunnen hem gewoon in de gaten blijven houden want de 'cockpit' is een open ruimte. Maar eenmaal in de lucht overvalt me toch een beetje angstig gevoel. Ik zie alleen nog maar water onder me. Wel mooi blauw, maar een beetje land in zicht zou fijn zijn. Rustig blijven ademen. Het is maar 40 minuten vliegen. We komen er wel. En dan zien we het eilandje liggen, met een landingsbaan van de ene kant naar de andere kant van het eiland. Zou dat genoeg zijn? Maar het gaat natuurlijk allemaal goed.
We hebben al best wat mooie plekken gezien op de wereld, maar Lady Elliot Island is wel de meest bijzondere plek waar we tot nu toe geweest zijn. Een klein eilandje op het zuidelijkste puntje van het Great Barrier Reef. Zoveel kleuren blauw in het water heb ik nog nooit gezien, zoveel vissen en veel schildpadden want het was schildpadden-seizoen. De schildpadden komen dan hun eieren leggen op het strand 's avonds. De eerste avond hadden we al direct geluk. Samen met een stel uit Canada gingen we op zoek. De maan gaf veel licht, want je mag zelf eigenlijk niet schijnen met een zaklamp, het licht verstoort de schildpadden teveel. Dankzij de maan konden we goed kijken of we een spoor zagen in het zand van een schildpad. Ineens zag Dennis iets groots in de branding, zou het er één zijn? Jawel, het leek een eeuwigheid te duren, maar eindelijk kwam de grote schildpad het water uit en ging het strand op. Wauw, wat een ervaring. Maar deze schildpad besloot geen eieren te gaan leggen. Ze had kennelijk geen goede plek uit gekozen om een gat te graven. We keken en genoten nog wel van haar terugweg naar de zee. Toen konden we ook wat dichterbij komen. Er zijn allerlei regels waar je je aan moet houden als je een schildpad op het strand ziet, maar ze laten je wel vrij om zelf te gaan kijken. 's ochtends vroeg gaan ze zelf een rondje over het eiland doen om te kijken of er sporen en nesten zijn. Tijdens onze week zijn er wel meer dan 50 sporen gevonden, maar slechts 3 nesten. Een schildpad gaat soms meerdere keren per nacht op zoek naar een geschikte plek. Toen wij verder liepen na de eerste schildpad, vonden we een eindje verderop een spoor. Die schildpad was wel aan het graven, onder een laag boompje op de rand van het strand. We mochten ook nu niet bijschijnen, dus het was moeilijk te zien maar we konden haar goed horen.
Maar ook boven water was het mooi en bijzonder. Het was ook vogel-seizoen: in iedere boom, en dat waren er nogal wat, zaten ontelbaar veel vogels. Sommigen zaten al op een ei, sommigen hadden al een kleintje, erg leuk.
We hebben maar 1 keer gedoken, en de rest van de dagen gesnorkeld. Er was met snorkelen al zoveel te zien, dat we het duiken hebben gelaten voor wat het was. Zoveel verschillende vissen, schildpadden natuurlijk en rifhaaien gezien. Erg van genoten. Alleen geen manta rays, daar moeten we nog een keer voor terug.
Dan is het weer tijd om terug te gaan. We checken uit en Dennis vraagt nog met welk van de 2 vliegtuigen die er staan, wij terugvliegen, de kleine of de grote. En de grote is van het formaat waarmee we heen zijn gevlogen, niet echt groot dus. De dame van de receptie zegt: de medium size. Oké, dan zal het de grote wel zijn, want kleiner dan die kleine die er staat, zijn er toch niet? Jawel hoor! Wij gaan dus met de kleinste van de 2, een éénmotorige dit keer. Met nog een tussenstop in Bundaberg. Dus 2 keer stijgen en landen met dat ding. Maar ook deze keer gaat alles goed...blij dat we weer met beide benen op de grond staan.
Vandaag, donderdag, gaan we weer verder op pad. We hebben 2 nachten gekampeerd in de buurt van Hervey Bay, nu gaan we weer richting het zuiden. Wordt vervolgd!
We hebben al best wat mooie plekken gezien op de wereld, maar Lady Elliot Island is wel de meest bijzondere plek waar we tot nu toe geweest zijn. Een klein eilandje op het zuidelijkste puntje van het Great Barrier Reef. Zoveel kleuren blauw in het water heb ik nog nooit gezien, zoveel vissen en veel schildpadden want het was schildpadden-seizoen. De schildpadden komen dan hun eieren leggen op het strand 's avonds. De eerste avond hadden we al direct geluk. Samen met een stel uit Canada gingen we op zoek. De maan gaf veel licht, want je mag zelf eigenlijk niet schijnen met een zaklamp, het licht verstoort de schildpadden teveel. Dankzij de maan konden we goed kijken of we een spoor zagen in het zand van een schildpad. Ineens zag Dennis iets groots in de branding, zou het er één zijn? Jawel, het leek een eeuwigheid te duren, maar eindelijk kwam de grote schildpad het water uit en ging het strand op. Wauw, wat een ervaring. Maar deze schildpad besloot geen eieren te gaan leggen. Ze had kennelijk geen goede plek uit gekozen om een gat te graven. We keken en genoten nog wel van haar terugweg naar de zee. Toen konden we ook wat dichterbij komen. Er zijn allerlei regels waar je je aan moet houden als je een schildpad op het strand ziet, maar ze laten je wel vrij om zelf te gaan kijken. 's ochtends vroeg gaan ze zelf een rondje over het eiland doen om te kijken of er sporen en nesten zijn. Tijdens onze week zijn er wel meer dan 50 sporen gevonden, maar slechts 3 nesten. Een schildpad gaat soms meerdere keren per nacht op zoek naar een geschikte plek. Toen wij verder liepen na de eerste schildpad, vonden we een eindje verderop een spoor. Die schildpad was wel aan het graven, onder een laag boompje op de rand van het strand. We mochten ook nu niet bijschijnen, dus het was moeilijk te zien maar we konden haar goed horen.
Maar ook boven water was het mooi en bijzonder. Het was ook vogel-seizoen: in iedere boom, en dat waren er nogal wat, zaten ontelbaar veel vogels. Sommigen zaten al op een ei, sommigen hadden al een kleintje, erg leuk.
We hebben maar 1 keer gedoken, en de rest van de dagen gesnorkeld. Er was met snorkelen al zoveel te zien, dat we het duiken hebben gelaten voor wat het was. Zoveel verschillende vissen, schildpadden natuurlijk en rifhaaien gezien. Erg van genoten. Alleen geen manta rays, daar moeten we nog een keer voor terug.
Dan is het weer tijd om terug te gaan. We checken uit en Dennis vraagt nog met welk van de 2 vliegtuigen die er staan, wij terugvliegen, de kleine of de grote. En de grote is van het formaat waarmee we heen zijn gevlogen, niet echt groot dus. De dame van de receptie zegt: de medium size. Oké, dan zal het de grote wel zijn, want kleiner dan die kleine die er staat, zijn er toch niet? Jawel hoor! Wij gaan dus met de kleinste van de 2, een éénmotorige dit keer. Met nog een tussenstop in Bundaberg. Dus 2 keer stijgen en landen met dat ding. Maar ook deze keer gaat alles goed...blij dat we weer met beide benen op de grond staan.
Vandaag, donderdag, gaan we weer verder op pad. We hebben 2 nachten gekampeerd in de buurt van Hervey Bay, nu gaan we weer richting het zuiden. Wordt vervolgd!
-
24 November 2016 - 07:58
Miranda:
Beste wereldreizigers,
Wat een ervaring! Als ik je zo hoor dus geen spijt van deze boeking op het eiland. Zoals je het beschrijft kan ik me goed voorstellen dat dit een heel bijzonder stukje aarde is. Succes verder op jullie reis.
Lieve groet, Miranda -
24 November 2016 - 09:14
Joan:
Wow Marleen en Dennis echt leuk om te lezen wat jullie allemaal beleven. Dat moet een prachtig avontuur zijn. Geniet met volle teugen. xx -
24 November 2016 - 10:13
Corina:
lieve dennis en marleen, wat een mooi verhaal, wat een ervaring!! als ik het zo lees voel ik bijna de opwinding die julle gevoeld moeten hebben bij de schildpad, het moet daar echt fantastisch geweest zijn. Ik heb ooit een stuk met een heel grote schildpad mogen zwemmen tijdens een duik en ik weet nog hoe bijzonder ik het dier vond. Marleen, je schrijft echt heel erg leuk, daar zou je wat mee moeten doen!! Ik kijk elke dag of er weer een bericht is van jullie, verheug me er echt op. Bij jullie ervaringen vallen die van mij hier wel heel erg tegen, niets spannends te melden. Lieverds, geniet nog en trakteer ons snel weer op een mooi verhaal!!! veel liefs, Corina -
24 November 2016 - 16:31
Marian L.:
Pfff... sta ik dan in de file jullie verslag te leze ... Strontjaloers! X -
26 November 2016 - 16:49
Gerard En Kobie Verhulst:
Hallo Marleen en Dennis,
Via Ellen hoorden we dat jullie een rondreis aan het maken zijn in Australie. Wij vinden het ook leuk om jullie berichtjes te lezen en we zijn zo vrij geweest om ons email-adres aan de mailinglist toe te voegen.
Zo te lezen uit de berichten hebben jullie het goed naar je zin. Geweldig om zo iets te ondernemen.
Veel plezier op jullie verdere reis. Gerard en Kobie -
27 November 2016 - 10:21
Wouter:
Hoi Ausies of gaat het nog niet zover.
Ontzettend leuke dingen maken jullie mee al moet je er af en toe dus even iets voor wegklikken.
Vooral blijven slikken de beloning word daarna alleen maar mooier .
Veel plezier en ik kijk uit naar de volgende avonturen captain Cook
-
27 November 2016 - 18:42
Carolien :
Hoi Marleen en Dennis,
Het klinkt allemaal heerlijk!! Behalve dat vliegen dan ;-)
Leuk om al jullie verslagen te lezen.
Geniet ervan. En niet met mate!
Liefs Caro xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
